Gazeteci Ferhat Aydoğan Köşe Yazısı

Değerli okurlarım bugün telefonum çaldı, Hüsne Şenyüzlü isminde bir bayan beni arayarak ‘’İyi günler Gazeteci Ferhat Aydoğan ve Kader Mahkûmları ve Yakınları Sözcüsü ile mi görüşüyorum dedi’’ Evet buyurun dedim.

Ağlayarak; abi kardeşim cezaevinde öldü dedi,

Tahliyesine 7 ay kalmıştı. 10 yıldır yatıyordu

Bende başınız sağ olsun diyerek, Hüsne hanımı telefonda dinledim. Bana öyle şeyler anlattı ki içler acısıydı. Çünkü acının dili rengi ırkı olmaz, herkes kendi acısına ağlarsa acı içerisinde acı olur. Âmâ bir başkasının acısına ortak olur yardımcı olursak acılar paylaştıkça azalacaktır.

İşte bana gelen sözlü ve yazılı mesaj

Gecen hafta perşembe günü kardeşimin telefon görüşmesi vardı ve annemi aradı.

Kardeşim; anne gece yatarken sabaha kadar çok terledim senle konuştuktan sonra zile basacağım ve revire gideceğim diyerek telefon görüşü bitti ve kapattı.

Bu hafta çarşamba günü ise anneme bir telefon geldi ;

Emine Şenyüzlü siz misiniz..?

Annem; evet benim

Ben Osmaniye 1 Nolu Kapalı Ceza Evinden Arıyorum, Mahkûm Cumali Şenyüzlü hastanede ölmüştür diyerek telefonu yüzüne kapatmışlar.

Daha sonrasında tekrar aynı numara dönüş sağlayarak; Anneme aynı şeyi söyleyip telefonu kapatmışlar.

Olayın şokunda olduğumuzdan inanamadık ve hemen, akrabalara dönüş yaptık ve ceza evine ulaşan kim varsa akrabalarımızda aynı şeyi söylediler.

Cumali Şenyüzlü kalp krizi sonucu ölmüştür dediler.

Bir anne ye böyle ölüm haberi verilir mi?

Bizi ne hastaneye çağırdılar ne bir şey yaptılar nede cenazemizi bize gösterdiler ve adli tıpa gönderdiler

Ölen Mahkumun Ablası Hüsne Şenyüzlü ;

Bugün kardeşimin eşyasını teslim almaya gittiğimizde, İçeride bir gardiyan, bize telefon numarasını verdi. Daha sonra gardiyan ile telefonda görüştük benim kardeşim ceza evinde son nefesini vermiş. Ve içerde kalbi durmuş, kurumda 10 aydır doktor yokmuş ihmal var dedi gardiyan. İçeride kalbi durduğunda kalp masajını bile gardiyan yapmış cenazesi hastaneye gitmiş.

Hani derler ya alırsa canımı denizler alsın.Deniz tuzsuz olurmu olmaz.

Acılar da paylaştıkça azalır.